सुनसान बन्दै शरणार्थी शिविर

शरणार्थी शिविर गोलधापमा यतिवेला चहलपहल घटेको छ । भुटानी शरणार्थी तेश्रोमुलुक पुनर्वास प्रकृया शुरु भएपछि चहलपहल घटेको हो । केही समयअघि नौ हजार छ सय ५६ जना शरणार्थी रहेको सो शिविरबाट गत महिनाको अन्त्यसम्ममा तीन हजार छ सय १७ जना तेश्रो मुलुक गइसकेका छन् । शिविरमा रहेका १५ सय छाप्रा घटेर अहिले ११ सयमा सीमित बनेको छ ।खाली छाप्रा भत्काएपछि त्यहाँ पुनर्वास नगएका शरणार्थीले सागसव्जी लगाउने गरेका छन् । गोलधापमा रहेका १५ सय छाप्रामध्ये करिव १५० छाप्रा मात्र स्वदेश फिर्ती पक्षधरका रहेको शिविर सचिव पूर्ण बहादुर गुरुङले बताए । उनी भन्छन् “अव छिट्टै गोलधाप शिविर खाली हुन्छ ।” पुनर्वास प्रकृया शुरु भएपछि शिविरमा लागू पदार्थ सेवन गर्नेको समस्या बढेको छ । सँगैको साथी पुनर्वास जाने भएपछि पार्टीको रुपमा मदिरा र लागू पदार्थ सेवन गर्नेको संख्या बढेको उनले बताए । पुनर्वासले शैक्षिक क्षेत्रमा समेत ठूलो समस्या खडा गरेको उनको भनाइ छ । “दुइ-तीन महिनामा शिक्षक फेरिन्छन्, नयाँ शिक्षकसँग घुलमिल हुन र पढाएको बुझ्न विद्यार्थीलाई समय लाग्छ”, उनले भने । पुनर्वासमा जान फर्म भरेपछि विद्यार्थी विद्यालय जान छाड्ने गरेका छन् ।नेपालीसँग विवाह गर्ने शरणार्थीहरुलाई पुनर्वास जान अप्ठ्यारो परेको छ । गोलधापमा नेपाली केटी विवाह गर्नेको संख्या ५० जनाको हाराहारीमा रहेको शिवलाल निरौला बताउँछन् । उनी भन्छन् “उनीहरुले छोडपत्र नगरि जान पाउँदैनन् ।” पुनर्वास प्रकृया शुरु भएपछि तेश्रो देश पुनर्वास र स्वदेश फिर्ती पक्षधर परिवारविच पनि छोडपत्र हुन थालेको छ । गोलधाप शिविरकी धनमाया बरालले आफ्नो श्रीमान् पुनर्वासमा नजाने भएपछि छोडपत्र गरेर १५ दिन अघि अमेरिका उडेको निरौलाले बताए । गोलधापकै सेक्टर डी, छाप्रो नं. ९३ की मनमाया बास्तोलालाई आफ्ना श्रीमान् कहाँ छन् भन्ने थाहा छैन । एक बर्षअघि हिँडेका उनका श्रीमान् घर फर्केका छैनन् तर उनले श्रीमान्सँग छोडपत्र गरेकी छन् । आइओएमले छोडपत्र गर्नु पर्छ भनेपछि आफूले छोडपत्र गरेको उनले बताइन् । “चार छोरा एक छोरीसहित आइओएममा कागज दिएको छु, श्रीमान्को भरमा बस्दा अलपत्र परिन्छ भन्ने डरले त्यस्तो गरेकी हुँ”, उनले भनिन् ।